Vijf vragen aan…
'Ver gaan voor je leerlingen'
Abdelhamid Idrissi is oud-leerling van het HLW en in 2018 benoemd tot Amsterdammer van het Jaar. Als oprichter van de Studiezalen, waar kinderen uit Nieuw-West rustig kunnen studeren en kosteloos huiswerkbegeleiding krijgen, verdient hij deze prijs dubbel en dwars. Hoog tijd om met deze topper terug te blikken op zijn schoolperiode op het HLW.
Hoe kijk je terug op jouw onderwijscarrière?
“Als scholier wilde ik zo snel mogelijk gaan studeren, het volwassen leven in. Achteraf besefte ik pas hoe fijn mijn HLW-periode was: de vriendschappen (die nu nog steeds heel hecht zijn), maar ook de relatie met de docenten zorgden dagelijks voor een warm bad. Mijn lichting behoort tot de jaren dat het HLW meer gemengd werd en ik zag — vooral naderhand — hoe goed de docenten die diversiteit omarmden. Als je niet in jezelf gelooft, is het belangrijk dat er mensen zijn die jou het gevoel geven dat je belangrijk bent en veel in je mars hebt. Aan dat community gevoel droegen zowel docenten als klasgenoten bij: heel waardevol en uniek.”
Wie of wat heeft je het meest geïnspireerd op het HLW?
“Ik weet nog goed dat ik de financiële middelen niet had om een stuk te printen en dat de conciërge mij geruststelde en hielp. Daarom wil ik hier met nadruk de conciërges noemen. Deze medewerkers zijn niet alleen de oren en ogen van de school, maar doen veel meer dan wat in hun functieprofiel staat. Investeer als onderwijs dus in deze mensen, die zich met hart en ziel inzetten voor hun school.”
“Investeer als onderwijs in conciërges,
die zich met hart en ziel inzetten voor hun school”
Als jij directeur van het HLW was, wat zou je dan als eerste aanpassen?
“Ik weet dat armoede helaas een drempel is om goed mee te komen op school; het belemmert de kansen van een leerling. Dit geldt ook voor een groot deel van de leerlingen van het HLW. Ik zou als directeur direct het volgende mogelijk maken: gratis grafische rekenmachines, examenbundels en rugzakken. En gratis printen!”
Wat moeten leerlingen in hun ‘rugzak’ hebben wanneer ze van de middelbare school komen?
“Het zou mooi zijn als ze zelfverzekerd de maatschappij in gaan. ‘Nee’ durven zeggen dus en niet meelopen met mensen die je eigenlijk niet leuk vindt. Het is belangrijk dat jongeren de juiste hulpvragen kunnen en durven stellen. Daar kan het onderwijs bij helpen.”
In hoeverre heeft het HLW ertoe bijgedragen dat jij jezelf nu ‘Amsterdammer van het Jaar’ mag noemen?
“Het HLW zag al vroeg in dat ik vaak nerveus was voor tentamens en veel stress ervoer op prestatiemomenten, en dat terwijl ik niet zo mondig was en veel voor mijzelf hield. Ik ben het HLW dankbaar dat ze dit zo snel zagen. Met een test werd ‘officieel’ vastgesteld dat ik faalangst had. Dat zorgde voor rust. Tijdens mijn studietijd heb ik hieraan gewerkt, waardoor ik er nu beter mee om kan gaan. De docenten van het HLW hebben mij niet alleen hiermee, maar ook op andere vlakken ten volle ondersteund. Dat is ook de kern van het project Studiezalen dat ik ben gestart. Dat ‘ver gaan’ voor elk kind totdat het zich beter voelt en de glimlach weer op het gezicht terugkomt, is uiteindelijk waarom ik ben bekroond tot Amsterdammer van het Jaar.”