Even terugblikken met...
‘Toen al lag mijn hart bij de techniek’
Nand Homan is oud-leerling van het VeenLanden College (VLC) in Mijdrecht. Hij heeft een indrukwekkend pad bewandeld sinds zijn middelbareschooltijd. Wat begon met een passie voor techniek en een profielwerkstuk over lasersnijders, leidde uiteindelijk tot twee studies en een succesvolle onderneming in netwerken en internet. Tijd om met Nand terug te blikken op zijn ervaringen en ambities.
Weet je nog waarom je destijds voor het VLC koos?
“Ik vond het een beetje spannend om naar de middelbare school te gaan, dus het was fijn dat het VLC dicht bij huis was. Daarnaast speelde mee dat ik vanuit de basisschool een vmbo-kaderadvies kreeg. Ik was in die tijd al veel met techniek bezig. “Laat die jongen maar iets met z’n handen doen”, moeten ze hebben gedacht. Ik heb uiteindelijk de middelbare school verlaten met een havodiploma. Ik moest daar best hard voor werken, maar ik wilde het zelf heel graag. Mijn profielwerkstuk ging over "Hoe bouw je een lasersnijder?". Ik ben er nog altijd trots op dat deze is beoordeeld met een 10.”
Hoe was jouw schooltijd?
“Ik ging altijd wel met plezier naar school en was een vrij brave leerling. Wel herinner ik me dat ik op school beter kon opschieten met docenten dan met leeftijdsgenoten. Ik had in het begin één vriendje op school waar ik wel mee optrok. Maar met mijn techniekdocent Henk Petter had ik echt een goede band, ik kletste graag met hem. Ook was er een biologiedocent Joost van Belzen, beetje een stoere gast. Ik bleef altijd hangen na de les, en dan sprak ik met hem over van alles en nog wat. Tegenwoordig werk ik soms voor zijn bedrijf, dat is wel bijzonder.”
‘Elke vrijdagmiddag zat ik in het technieklokaal te bouwen aan een lasersnijder’
Hoe zou je de sfeer op het VLC beschrijven?
“Best informeel. Het contact tussen docenten en leerlingen was persoonlijk te noemen. En Mijdrecht is ook wel een dorp; sommige docenten kenden bijvoorbeeld mijn vader, die daar ondernemer is. Op school zat ik in het licht- en geluidsteam. Als we moesten helpen bij bijvoorbeeld een show, viel er altijd wel iets te regelen. Docenten en teamleiders keken waar je passie lag, en maakten daar dan ook ruimte voor. Dat heb ik als heel waardevol ervaren.”
Vertel eens wat meer over jouw passie.
“Het zal niet verbazen dat ik van jongs af aan met techniek bezig was. Al in groep 5 hielp ik de juf als de computer niet werkte. Op het VLC was er in de onderbouw een projectweek over China en daar heb ik toen met een aantal andere leerlingen de techniek verzorgd. Daar werd ik zo blij van. Het was voor mij niet altijd makkelijk om met klasgenoten te communiceren, en de momenten dat ik me in techniek verder kon ontwikkelen, staan me bij als heel fijne momenten.”
Hoe kreeg dat verder vorm?
“Ik kreeg een sterke band met mijn techniekdocent Bart Kappé. Hij wilde op een gegeven moment een lasersnijder voor het vak Techniek. Ik denk dat hij me heeft gevraagd om er één te bouwen. Elke vrijdagmiddag zat ik in het lokaal te bouwen aan dat prototype; aan de hand van bouwbeschrijvingen op het internet. Op een gegeven moment was ie klaar. Geweldig. In die tijd hebben we samen veel ontwikkeld; we hebben ook een keer geprobeerd een auto te bouwen. Dat project mislukte, maar het toont wel onze ambities. Ik durf wel te stellen dat ik samen met Bart aan de basis heb gestaan voor de MakerSpace van het VLC.”
‘Nu leg ik internetnetwerken aan voor grote televisieproducties op de meest uitdagende locaties’
Hoe is jouw tijd op het VLC van invloed geweest op de keuzes die je maakte in jouw carrière?
“Ik was een beetje verrast dat ik na een herkansing slaagde, dus ik moest me snel ergens inschrijven. Ik heb toen gekozen voor een ICT-opleiding aan de Hogeschool Utrecht. Al snel merkte ik dat er ook ondernemersbloed door mijn aderen stroomde, dus een dag na mijn 18e verjaardag heb ik me ingeschreven bij de KvK voor een bedrijfje in elektrotechniek en ICT. We legden zonnepanelen op daken, maar dat was toch te fysiek en te eenvoudig werk voor mij. Nu leg ik internetnetwerken zoals Starlink aan voor grote televisieprogramma’s zoals De Verraders en Kamp van Koningsbrugge. Die hebben op de meest afgelegen plekken goedwerkende wifi-netwerken nodig en die leggen we aan.”
Jou zo beluisterend is dat vast niet het einde van je loopbaan.
“Nee, ik ben verder gaan studeren, dit keer aan de Universiteit Twente. Ik doe nu een premaster Computerscience, maar ik moet zeggen dat ik vooral het onderdeel wiskunde daar heel lastig vind. Tegelijkertijd vind ik de studie heel interessant. Ik doe nu bijvoorbeeld onderzoek naar Multi-Link Operation (MLO), een nieuwe techniek in de wifi 7-standaard. Het zorgt ervoor dat wifi 7-apparaten meerdere frequenties tegelijk kunnen gebruiken. Ik onderzoek of het dan ook nog rendabel is. Misschien voert het wat te ver voor dit interview, maar daar word ik dus blij van.”
‘Ga met deze interactieve lesmethodes aan de slag, het is gewoon de toekomst van het onderwijs.’
Hoe zou volgens jou techniek vorm moeten krijgen in het onderwijs?
“Aan de Hogeschool Utrecht heb ik heel projectmatig onderwijs gevolgd, bij bedrijven. Daar heb ik veel van geleerd. Ik zou digitale vaardigheden vooral vakoverstijgend aanbieden in het onderwijs, nu opereren vakken nog te veel als losse eilandjes. Ik denk wel dat je die projecten in het middelbaar onderwijs moet houden, niet bij bedrijven. Eerst moet je als leerling de vaardigheden aangeleerd krijgen, ik zie het onderwijs echt als een leerschool. Daarbij werken interactieve lesmethodes waarbij de leerling zelf aan het roer staat heel goed.”
Maar er is toch nog wel een docent nodig?
“Wat mij betreft, hoeft dat niet. Er zijn online nu zulke goede tools en programma’s. Kijk maar eens op Khan Academy, dat is gefinancierd door Bill Gates. Er staat daar voor alle niveaus en leeftijden lesmateriaal op – het is open source. Ik heb er zelf ook veel aan gehad bij het oefenen van mijn wiskunde op de universiteit. Daarbij komt dat docenten niet altijd het niveau of de vaardigheden hebben die een computer of AI wel hebben. Nu lijkt het net of ik aandelen heb in de Khan Academy. Dat is niet zo hoor, en er zijn ook vast goede betaalde varianten van uitgeverijen. Mijn advies is in elk geval: ga met deze interactieve lesmethodes aan de slag, het is gewoon de toekomst van het onderwijs.”